Asset Publisher Asset Publisher

Ochrona lasu

Ochrona lasu

Wiedza o procesach zachodzących w przyrodzie i kontrola stanu środowiska leśnego pozwalają leśnikom na wczesną diagnozę zagrożeń, mogących wpłynąć negatywnie na stan lasu. Każdego roku podejmują oni działania mające na celu zachowanie trwałości lasu i zwiększenie jego naturalnej odporności na czynniki szkodotwórcze.

Zagrożenia dzieli się na następujące grupy:

    Czynniki abiotyczne
    Głównym czynnikiem nękającym drzewostany Nadleśnictwa Krasiczyn i wymuszającym sanitarne porządkowanie lasu są szkody od wiatru i okiści, które mają wpływ na rozmiar pozyskania w ramach cięć sanitarnych i przygodnych. Nawet pojedyncze corocznie występujące szkody od wiatru wymuszają prowadzenie cięć sanitarnych i przygodnych.

    Choroby drzew
    Chorobą grzybową o istotnym znaczeniu gospodarczym w warunkach Nadleśnictwa Krasiczyn jest rak jodły, porażający pnie i gałęzie drzew we wszystkich klasach wieku. Jodły z rakiem pnia stanowią surowiec gorszej jakości, łatwo ulegają wyłamaniu oraz zakażeniu grzybami rozkładającymi drewno (np. biała zgnilizna drewna).
    Choroby korzeniowe mające znaczenie gospodarcze w Nadleśnictwie Krasiczyn to opieńka miodowa i huba korzeniowa.

    Szkodniki
    W Nadleśnictwie Krasiczyn zagrożenie ze strony szkodników owadzich, liściożernych, wtórnych jest niewielkie, jednak w określonych warunkach dochodzi do zagęszczenia liczebności szkodników.

    Szkody od zwierzyny
    Szkody w uprawach i młodnikach wyrządzane są przez zwierzynę: jelenie, sarny. Stanowią one przyczynę obniżenia jakości zakładanych upraw oraz istniejących młodników. Praktycznie na terenie całego Nadleśnictwa szkody od zwierzyny są znaczne, co jest wynikiem utrzymujących się corocznie wysokich stanów zwierzyny.
    Nadleśnictwo dla ochrony upraw i młodników przed szkodami od zwierzyny stosuje różnorodne sposoby zabezpieczeń (grodzenie upraw, zabezpieczanie sadzonek środkami chemicznymi, palikowanie i stosowanie osłonek z tworzyw sztucznych).


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Nowy rezerwat przyrody w Nadleśnictwie Lesko

Nowy rezerwat przyrody w Nadleśnictwie Lesko

W sierpniu Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Rzeszowie utworzył nowy rezerwat przyrody obejmujący ponad 200 hektarów starodrzewu na terenie Nadleśnictwa Lesko. Nowy rezerwat nosi nazwę „Przysłup” i położony jest w paśmie Gór Słonnych, w leśnictwie Manasterzec, w okolicach miejscowości Manasterzec.

- Wyjątkowość tego obiektu polega na tym, że jego znaczną część stanowi dobrze zachowany tzw. wariant wilgotny buczyny karpackiej z okazami wiekowych jaworów. Plany objęcia ochroną rezerwatową tego fragmentu lasu sięgają lat 80. XX wieku, stąd leśnicy szczególnie dbali o drzewostany położone na terenie projektowanego rezerwatu – zaznacza Zbigniew Pawłowski, nadleśniczy Nadleśnictwa Lesko. - Między innymi w 2016 roku jego teren uznano jako ostoję ksylobiontów, a więc organizmów związanych z martwym drewnem.

Dokładna powierzchnia wzięta pod ochronę w rezerwacie „Przysłup” to 213,12 ha – to teren wyjęty spod ludzkiej ingerencji, nie prowadzi przezeń żaden szlak turystyczny. Jest to już drugi taki obszar w paśmie Gór Słonnych na terenie Nadleśnictwa Lesko, bowiem w 1996  roku powołano rezerwat „Dyrbek” o powierzchni 130,13 ha niedaleko Bezmiechowej Górnej.

Pasmo Gór Słonnych, jako część wyższej jednostki fizjograficznej, tj.  Gór Sanocko-Turczańskich, zaliczane jest do Prowincji Karpat Wschodnich.

Obecnie na terenie Nadleśnictwa Lesko znajduje się 8 rezerwatów przyrody, a ich łączna powierzchnia wynosi 892,29 ha, co stanowi 5 % lasów nadleśnictwa. Świadczy to z jednej strony o dobrej kondycji drzewostanów i ogólnie dobrym stanie lasów na zarządzanym terenie, a z drugiej objęcie ochroną ustawową daje gwarancję zachowania najcenniejszych fragmentów przyrody równolegle z racjonalnie prowadzoną gospodarką leśną na pozostałym obszarze.

Tekst i zdjęcia: Wojciech Jankowski