Wydawca treści
O projekcie adaptacji górskiej
FOLDER promocyjny dotyczący projektu "małej retencji górskiej" - ►tutaj
Nazwa projektu: Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu – mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach górskich
Planowany okres realizacji: 2016-2022 r.
Beneficjent: Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe
Celem projektu jest wzmocnienie odporności na zagrożenia związane ze zmianami klimatu w górskich ekosystemach leśnych. Podjęte działania będą ukierunkowane na zapobieganie powstawaniu lub minimalizację negatywnych skutków zjawisk naturalnych takich jak: niszczące działanie wód wezbraniowych, powodzie i podtopienia, susza i pożary.
Cel główny projektu zostanie osiągnięty poprzez realizację kompleksowych działań dotyczących zabezpieczenia lasów przed kluczowymi zagrożeniami związanymi ze zmianami klimatycznymi. Obejmą one rozwój systemów małej retencji oraz przeciwdziałanie nadmiernej erozji wodnej na terenach górskich.
Cele uzupełniające:
- odbudowa cennych ekosystemów naturalnych, a tym samym pozytywny wpływ na ochronę różnorodności biologicznej;
- ocena skutków przyrodniczych wykonywanych zadań realizowana poprzez prowadzenie monitoringu porealizacyjnego wybranych zadań adaptacyjnych. Monitoring będzie obejmował również kontynuację monitoringu wykonanego w ramach projektu małej retencji górskiej zrealizowanego w ramach POIiŚ 2007-2013, co pozwoli na uzyskanie cennych danych z wielolecia.
Nadleśnictwa zaangażowane w realizację projektu będą realizować inwestycje związane z:
- budową, przebudową lub odbudową zbiorników małej retencji i zbiorników suchych;
- budową, przebudową lub odbudową małych urządzeń piętrzących (zastawki, małe progi, przetamowania) na kanałach i rowach w celu spowolnienia odpływu wód powierzchniowych, przywracania funkcji obszarów mokradłowych i ich ochrony oraz odtwarzanie terenów zalewowych;
- przebudową i rozbiórką obiektów hydrotechnicznych niedostosowanych do wód wezbraniowych (mostów, przepustów, brodów);
- zabudową przeciwerozyjną dróg, szlaków zrywkowych oraz zabezpieczenie obiektów infrastruktury leśnej przed skutkami nadmiernej erozji wodnej związanej z gwałtownymi opadami i spływami wód (m.in. wodospusty, płotki drewniane, kaszyce, narzut kamienny).
Projekt wykorzystuje kompleksowe zabiegi łączące przyjazne środowisku metody przyrodnicze i techniczne. Planowane są w większości małe obiekty/budowle o prostej konstrukcji. Wybierane technologie mają nie pogarszać naturalnego środowiska przyrodniczego, preferuje się materiały naturalne.
Bezpośrednim efektem realizacji projektu będzie zretencjonowanie 400 tys. m³ wody.
Wartość projektu
Planowany całkowity koszt realizacji projektu wynosi 206 652 000,00 zł
Maksymalna kwota wydatków kwalifikowalnych wynosi 150 000 000,00 zł
Maksymalna kwota dofinansowania z funduszy europejskich wynosi 127 500 000,00 zł
Głównym celem projektu małej retencji górskiej w Nadleśnictwie Krasiczyn jest przebudowa niedostosowanej do wód wezbraniowych infrastruktury leśnej oraz spowolnienie spływu wód. Na terenie Nadleśnictwa jest wiele obiektów zniszczonych przez nagłe wezbrania wód (przepusty okularowe o małym świetle, brody, mosty), które są niedostosowane do obecnych standardów i niejednokrotnie przerywały ciągłość cieków. Do realizacji projektu wybrano obiekty i miejsca o największym znaczeniu strategicznym dla Nadleśnictwa zarówno pod względem przyrodniczym, jak i gospodarczym.
W nowej perspektywie w Nadleśnictwie Krasiczyn przewiduje się do realizacji następujące zadania (nazwa inwestycji):
1. Przebudowa 6 przepustów okularowych na przepusty łukowe o dużym świetle oraz rozbudowa osuwiska na terenie leśnictwa Rokszyce.
2. Przebudowa 4 przepustów okularowych na przepusty łukowe o dużym świetle na terenie Leśnictwa Kormanice.
3. Przebudowa 1 brodu i 5 przepustów okularowych na przepusty łukowe o dużym świetle na terenie Leśnictwa Olszany.
4. Przebudowa 5 przepustów okularowych na przepusty łukowe o dużym świetle w Leśnictwie Cisowa.
5. Przebudowa 5 przepustów okularowych na przepusty łukowe o dużym świetle na terenie Leśnictwa Bełwin.
6. Zabudowa osuwiska na terenie Leśnictwa Prałkowce.
Szacowany całkowity koszt realizacji projektu w Nadleśnictwie wynosi 3 900 000 zł netto.
Najnowsze aktualności
Informacja ze spotkania
Informacja ze spotkania
Takiej informacji nie planowaliśmy jeszcze w piątek.
Po kontroli poselskiej przeprowadzonej przez Pana Posła Adriana Zandberga dnia 9 czerwca (w trakcie której omówiliśmy wiele aspektów związanych z gospodarką leśną, w tym proces planowania zabiegów, zasad wyznaczania grubych drzew do usunięcia, prawa leśnego i wiele innych – przebieg spotkania nie był rejestrowany), jak informowaliśmy miało odbyć się kolejne spotkanie poświęcone gospodarce leśnej prowadzonej poprzez Nadleśnictwo Krasiczyn. Jednak o spotkaniu nic nie słychać, za to w międzyczasie, po raz kolejny zostaliśmy oskarżeni o zbrodnie na przyrodzie, ponieważ wycinamy drzewa, również grube.
Podczas spotkania zapadły również ustalenia dotyczące udostępniania dokumentów Nadleśnictwa. Pan Poseł Adrian Zandberg stwierdził, że skoro Nadleśnictwo Krasiczyn posiada dokumenty dotyczące planów zabiegów gospodarczych, w szczególności w zakresie wycinania grubych drzew, to naturalną konsekwencją powinno być występowanie przez zainteresowane organizacje o ich udostępnienie. Dotychczas IDK wystąpiła o dokumenty dotyczące wydzielenia 228-b i je otrzymała. Warto w tym miejscu jeszcze raz podkreślić, że decyzje leśniczego dotyczące grubych drzew podejmowane podczas szacunków brakarskich nie są przypadkowe. Nasze dokumenty nie są tajne, plany również.
Naszym zdaniem cała kwestia nie dotyczy tak naprawdę wartości przyrodniczych grubych drzew, czy wskazywanych w oficjalnym przekazie IDK i FDP negatywnym wpływie polskiego sposobu zagospodarowania lasu na poziom bioróżnorodności. Podstawowym, prozaicznym powodem działalności FDP i IDK jest nieakceptowanie gospodarki leśnej w jakiejkolwiek formie i to nie z przyczyn merytorycznych, ale czysto ideologicznych.
Bioróżnorodność nie jest tu w ogóle ważna.
Pan dr Antoni Kostka bardzo obrazowo przedstawił wpływ zorganizowanej, zaplanowanej działalności człowieka na poziom bioróżnorodności. Przedstawił to tak:
jeżeli dajmy na to obszar 30 tyś. ha będzie pozbawiony jakiejkolwiek ingerencji człowieka to jakąś bioróżnorodność mieć będziemy, jeżeli w tym obszarze wytniemy, jak to określił do zera np. 10 ha lasu to bioróżnorodność się zwiększy, ponieważ powstanie nowa nisza ekologiczna.
I tutaj Pan dr Kostka planował zakończyć omawianie przykładu. Dlatego postanowiliśmy dołożyć jeszcze jedną możliwość. A co w przypadku, kiedy, tak jak to się dzieje obecnie, na tych 30 tyś. ha część będzie nieużytkowana, część będzie lasem młodym, część starszym, o strukturze przerębowej, z enklawami łąkowymi, szlakami zrywkowymi itd.? Czy bioróżnorodność będzie większa czy mniejsza niż w pierwszych dwóch przykładach?
Cisza jaka zapanowała była najlepszą odpowiedzią na tak postawione pytanie.
Dopiero po chwili usłyszeliśmy, że to jednak najważniejsza jest „naturalność”.
Celem nie jest zatem utrzymanie obecnego stanu gatunków i ich siedlisk, które nie jest możliwe bez realizowanej od dziesięcioleci gospodarki leśnej łączącej wszystkie funkcje lasów.
Celem jest osiągnięcie stanu „NIE ROBIENIA NICZEGO”.
A jakie będą tego efekty w kontekście bioróżnorodności? To nie ma już żadnego znaczenia.
Tak samo jak nie będzie winnych zaniku gatunków lub ich siedlisk.
Na koniec cytat z Raportu Krytycznego, na który często powołuje się FDP: „Poza tym trzeba odpowiednio rozumieć cel, jakiemu przyświeca wdrażanie ochrony ścisłej. Nie jest nim maksymalizowanie liczby gatunków, które w danym reżimie ochronnym znajdą dogodne warunki do życia. Celem ochrony ścisłej jest umożliwienie rozwoju ekosystemu w oparciu o naturalne procesy, które często eliminują niektóre gatunki”.
