Sala Edukacyjna
Ścieżka edukacyjna LIPOWICA
Z myślą o najmłodszych odkrywcach lasów przygotowaliśy nową ścieżkę edukacyjną.
Ścieżka LIPOWICA powstała na terenie Leśnictwa Łętownia. Rozpoczyna się w Przemyślu przy ul. Armii Krajowej, przy parkingu naprzeciwko parku miejskiego, a kończy na ul. Wysockiego, w pobliżu przystanku autobusowego. Kierunek przejścia nie ma znaczenia.
Trasa ma długość około 1,7 km i prowadzi przez niewymagający, łatwy teren. Na trasie umieściliśmy kilka gier edukacyjnych związanych z lasem. Czas przejścia jest indywidualny, uzależniony od czasu poświęconego poszczególnym grom interaktywnym.
Mijane gry z ławeczkami mają zachęcić szczególnie dzieci i wspomóc w leśnym spacerze.
Zapraszamy do lasu!
Pamiętajcie, że w lesie obowiązują pewne zasady.
Na trasie nie ma koszy na śmieci, wszelkie odpadki należy zabrać ze sobą.
Psy w lesie należy prowadzić na smyczy.
Trasa jest niewymagająca, ale prowadzi przez las, przyda nam się więc odpowiednie obuwie i strój chroniący przed ukąszeniami komarów czy kleszczy.ŚCIEŻKA PRZYRODNICZO-EDUKACYJNA "DOLINA HOŁUBLI"
Ścieżka znajduje się w leśnictwie Wapowce w malowniczej dolinie potoku Hołubla. Początek i koniec ścieżki to „zielona klasa” wraz z miejscem postoju pojazdów. Zielona klasa to ogrodzony teren z drewnianymi wiatami z ławostołami, miejscem na ognisko i grillem. Znajdują się tu ciekawe tablice edukacyjne, atrakcyjne nie tylko dla najmłodszych. Miejsce to przeznaczone jest do prowadzenia zajęć edukacyjnych dla grup zorganizowanych, a także do indywidualnego spędzania czasu przez turystów i odwiedzających to miejsce.
Wzdłuż ścieżki znajdują się drewniane wiaty przy miejscach odpoczynku wraz z wyposażeniem (stoły, ławki, stojaki na rowery, kosze na śmieci) oraz tablice informacyjne.
Cała ścieżka ma długość ok. 6 km i prowadzi w formie pętli przez las przy Rezerwacie Przyrody „Przełom Hołubli”. Decydując się na przejście całej ścieżki należy pamiętać o odpowiednim ubiorze dostosowanym do terenu i aktualnych warunków atmosferycznych (teren typowo leśny, podgórski), można również zrezygnować z wariantu terenowego i wrócić mniej wymagającą drogą leśną (przejście drogą leśną „tam i z powrotem” – długość ok. 4 km).
Dojazd do Doliny Hołubli: od Przemyśla drogą wojewódzką 884 w kierunku Dubiecka, za miejscowością Wapowce należy skręcić w prawo (w dół), z drogi widoczna jest tablica kierunkowa z nazwą ścieżki.
Materiały do pobrania
Aula edukacyjna
Przy siedzibie Nadleśnictwa mieści się aula edukacyjna. Niegdyś budynek pełnił funkcję magazynu, dziś przystosowany jest do prowadzenia zajęć z zakresu edukacji leśnej i ekologicznej. Aula dzieli się na dwie części, wykładową i do zajęć kameralnych. Pierwsza z nich wyposażona jest w nowoczesny sprzęt audiowizualny, 40 krzeseł konferencyjnych z pulpitami do pisania. Znajduje się tu również pomieszczenie pomocnicze, obecnie przeznaczone na wystawę prac konkursowych. W drugiej części znajduje się pięć dębowych stołów z ławkami, przystosowanych dla dzieci. Ta część wyposażona jest w dużą ilość pomocy dydaktycznych, m.in. ruchome tablice, plansze edukacyjne, makiety i inne. Miejsce jest idealne do prowadzenia warsztatów. Aula systematycznie jest doposażona w nowe materiały pomocne w edukacji. Sala wyposażona jest w klimatyzację i wentylację mechaniczną.
Na auli odbywają się zajęcia edukacyjne dla różnych grup wiekowych, szkolenia, spotkania, a także konkursy realizowane przez Nadleśnictwo Krasiczyn.
Najnowsze aktualności
Wyjaśnienie w sprawie mapy planowanych cięć w lasach
Wyjaśnienie w sprawie mapy planowanych cięć w lasach
W ostatnim czasie w Internecie rozpowszechniania jest mapa, która według jej twórców - niektórych organizacji pozarządowych i aktywistów - ma przedstawiać planowane prace w Lasach Państwowych. Niestety forma, w jakiej te informacje zostały przedstawione, jest manipulacją i wprowadza odbiorców w błąd. Poniżej wyjaśniamy dlaczego.
Nawet autorzy mapy są świadomi jej usterek. Powszechna krytyka internetowej „mapy wycinek” spowodowała, że poprosili o uwagi i deklarują wolę korekty. Niestety czynią to w sytuacji, gdy mapa zdążyła wprowadziła już sporo dezinformacji.
Dlaczego internetowa „mapa wycinek” jest niewiarygodna?
Mapa prezentuje dużo większy obszar niż faktycznie jest lub będzie objęty pracami. Czerwonym kolorem zaznaczono na niej całe fragmenty lasu, w których będą prowadzone prace, tyle że rzeczywista powierzchnia tych prac będzie o wiele mniejsza.
W większości przypadków ścinamy drzewa jedynie w niewielkich „gniazdach”, usuwamy pojedyncze egzemplarze lub grupy drzew. W innych miejscach wycinamy zaś jedynie wąski pas lasu. Wszędzie pozostaje do 5 proc. lasu do naturalnej śmierci drzew.
Nie ma mowy o tym, by - jak próbują sugerować twórcy mapy - wycinane były całe większe obszary. W polskich lasach pozyskiwanie dojrzałych drzew prowadzi się co roku jedynie na ok. 0,8 proc. powierzchni.
Na dodatek mapa sugeruje, że cięcia odbędą się niebawem. W rzeczywistości jest to obraz planów prac nadleśnictw rozłożonych na prawie dwa dziesięciolecia! (od 2011 r. do 2029 r.). Poza tym w wielu miejscach cięcia zostały przeprowadzone dużo wcześniej i już od kilku lat rośnie tam nowe pokolenie drzew.
Na mapie celowo zastosowano zbyt dużą grubość linii. W efekcie im bardziej pomniejszamy mapę, tym większa jej część pokrywa się czerwonym, ostrzegawczym kolorem.
W małej skali, gdy na ekranie widać kontur całego kraju, czerwony kolor pokrywa powierzchnię większą niż zajmują wszystkie lasy!
To apokaliptyczna, całkowicie fałszywa sugestia, że polskim lasom zagraża niebezpieczeństwo.
Pamiętajmy też, że jednym z zadań Lasów Państwowych jest dostarczanie drewna polskim firmom i obywatelom. Surowiec ten pozyskuje się w naszym kraju od lat, odbywa się to zgodnie z zasadami obowiązującymi w europejskim leśnictwie.
Naszym priorytetem jest jak najlepsze godzenie funkcji przyrodniczych, społecznych i gospodarczych lasu na każdym obszarze, którym zarządzamy.
Czasami jest to trudne, gdyż różne cele lasu i oczekiwania różnych grup społecznych się ze sobą wykluczają. Dlatego naszym celem jest pogodzenie tych wszystkich funkcji w sposób najlepszy dla ludzi i bezpieczny dla przyrody.
Pozyskujemy drewno z lasu, ponieważ jest nam wszystkim niezbędne i dzięki temu możemy zrezygnować z produkcji tworzyw sztucznych.
Robimy to w taki sposób, by zapewnić ciągłość lasu - uzupełniając szybko wycięte fragmenty nowym pokolenie drzew, które będzie tam rosło dla naszych dzieci i wnuków.
Pamiętajmy, że tylko w ostatnim dziesięcioleciu powierzchnia lasów w Polsce zwiększyła się o 188,5 tys. ha. To obszar równy całym polskim Bieszczadom.
Lasy pokrywają trzecią część kraju - to o połowę więcej niż po II wojnie światowej! Co ważne, rośnie nie tylko obszar gruntów leśnych, ale też – parafrazując słynną kwestię z komedii „Poszukiwany, poszukiwana” – zawartość lasu w lesie. Polskie lasy są coraz gęstsze, starsze, różnorodne, zasobniejsze w drewno. Przybywa w nich również niedźwiedzi, żubrów, jeleni, łosi, wilków, bielików czy innych zwierząt, których obecność świadczy o dobrych warunkach do życia w lasach.
Korzystamy z lasów w sposób zrównoważony, pozyskując co roku znacznie mniej drewna, niż go w tym czasie przyrasta. Dlatego całkowite zasoby drewna zwiększyły się w ciągu ostatnich 10 lat i należą dziś do największych w Europie.
Zauważalna zmiana dokonała się także gatunkach tworzących las. Drzew liściastych przybyło - od czasów II wojny światowej z 13 proc. do prawie 30 proc.
W dużej mierze wynika to z przebudowy lasów prowadzonej przez leśników, czyli wycinaniu monokultur i sadzeniu w tym miejscu nowych drzew, tworząc w ten sposób zróżnicowany gatunkowo i wiekowo las.
Tych Państwa, którzy czują się zaniepokojeni bądź też mają pytania w kwestii sytuacji w swoim regionie, zachęcamy do kontaktu z lokalnymi nadleśnictwami. Z chęcią wyjaśnimy wszelkie wątpliwości.
